چارچوبی کمّی برای انتخاب راهبردهای پاسخ به ریسک در شرکت‌های نوپا)مطالعه‌ی موردی: نانوفنّاوری)

ریسک تأسیس و احتمال شکست شرکت‌های نوپا به‌دلیل دانش فنی و ارزش افزوده، ناشناخته بودن محصولات، کمبود مالی و نیاز به تیم کاری متخصص بالاست. با مدیریت ریسک می‌توان ریسک‌های ناشی از تصمیمات را به شکلی نظام‌مند ارزیابی کرد و با درک فرصت‌ها و تهدیدهای ناشی از تصمیمات، احتمال موفقیت را افزایش داد. در این مقاله، مرحله‌ی رشد شرکت‌های نوپای دانش‌بنیان نانوفنّاوری به‌عنوان یک پروژه در نظر گرفته شده و چارچوبی کمّی برای تحلیل راهبردهای پاسخ به ریسک، بر اساس استاندارد P‌M‌B‌O‌K، و روش ترکیبی F‌M‌E‌A، T‌O‌P‌S‌I‌S و مدل بهینه‌سازی پیشنهاد می‌شود. مدل بهینه‌سازی برای تعیین مرز کارای ریسک و سود ارائه می‌شود که می‌تواند به‌عنوان یک ابزار تصمیم‌گیری برای انتخاب راهبردهای مناسب به مدیران کمک کند. چارچوب پیشنهادی در یک شرکت نوپای دانش‌بنیان نانوفنّاوری در پارک علم و فنّاوری یزد استفاده و از طریق بررسی نتایج عددی و تحلیل حساسیت اعتبارسنجی می‌شود.